లిటిల్ విమెన్ (Little Women)

ఈ సంవత్సరం పన్నెండు నెలల్లో పన్నెండు పుస్తకాలు చదవాలని సంకల్పం చేసుకున్నాను.

రెండు నెలలు రెండు పుస్తకాలు అయ్యాయి.

అందులో ఒక పుస్తకం గురించి ఈ రోజు.

పుస్తకం:  నవల
పేరు: లిటిల్ విమెన్ (Little Women)
భాష: ఇంగ్లీష్
రచయిత్రి: లూయీజా మే ఆల్కాట్ (Louisa May Alcott)
దేశం: అమెరికా
అచ్చయిన సంవత్సరం: 1868 - 1869 ( ఆమె అప్పుడు రెండు భాగాలు గా రాసినది ఇప్పుడు ఒక నవల గా చదువుకుంటున్నాం మనం)

ఎప్పటి నుంచో చదవాలి చదవాలి అనుకుంటే ఇన్నేళ్లకి కుదిరింది.

వందేళ్లు (ఇంకా ఏవో లెక్కలు ఉన్నాయి లెండి) దాటాక ఓ పుస్తకం పబ్లిక్ డొమెయిన్ లోకి వస్తుందట. (పుస్తకమనే కాదు .. కాపీ రైట్ ఉన్న క్రియేటివ్ వర్క్ ఏదైనా). అంటే మనకి ఫ్రీ గా దొరుకుతుంది.

మీరు నవల చదివి ఆ ఆనందాన్ని స్వయంగా అనుభవించాలనుకుంటే ఇంతే చదవండి. ఎందుకంటే ఇంక కథ చెప్పేస్తాను ... అందులో స్పాయిలర్స్ (కథ లో కీలకమైన మలుపులు ముందే చెప్పేయడాన్ని స్పాయిలర్స్ అంటారు కదా) ఉంటాయి. మరి మీ ఇష్టం.

మధ్య తరగతి కి చెందిన నలుగురు అక్కాచెల్లెళ్ళ కథ ఇది. మెగ్, జో, బెత్, ఏమి ... నవల ప్రారంభం లో వీళ్ళ వయసులు 16, 15, 13, 12. పదేళ్ల పాటు వారి జీవితాన్ని ఫాలో చేస్తుంది నవల. ఆర్ధిక పరమైన, ఆరోగ్య పరమైన, ఇంకా అనేక రకాల ఇబ్బందుల నుంచి నలుగురి Coming of age .. పరిణితి ...ని చూపిస్తుంది.

ఈ కుటుంబం ఇంటి పేరు 'మార్చ్'.  ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన కుటుంబం కానీ మంచివాడైన తండ్రి ఎవరికో సహాయం చేసి వారు డబ్బు తిరిగివ్వలేకపోవడం చేత ఇప్పుడు లేమి లో బ్రతుకుతుంటారు. తండ్రి నవల ప్రారంభం లో సివిల్ వార్ (నల్లవారి బానిసత్వాన్ని నిషేధించడానికి అమెరికా లో అంతర్గతంగా జరిగిన యుద్ధమిది) లో పాలుపంచుకుంటూ ఉంటాడు. సగం పుస్తకం అసలు ఈయన మనకి కనిపించడు.

తల్లి మంచి విలువల తో పిల్లల్ని పెంచుతుంది.

ఒక్కొక్క పిల్ల దీ ఒక్కో తరహా .

అందరికంటే పెద్ద మెగ్ .. అందమైనది. డబ్బుల కోసం ఒకరింట్లో గవర్నెస్ (ట్యూషన్ చెప్పే అమ్మాయి) గా పని చేస్తూ ఉంటుంది. పదహారేళ్ళ అమ్మాయిలకి ఉండే కోరికలు, సంశయాలు .. అన్నీ ఉంటాయి మెగ్ కి. మనకే డబ్బుంటే నేను ఆ పెంకి పిల్లలకి ట్యూషన్లు చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు కదా అనుకుంటూ ఉంటుంది.

రెండోది జో. ఈ పాత్ర ప్రపంచ సాహిత్యం లో స్త్రీ పాత్రలన్నిటిలో యెంచదగినది. రచయిత్రి తన వ్యక్తిత్వం మేళవించి రంగరించిన పాత్ర ఇది. జో మగరాయుడి లాగా తిరుగుతూ ఉంటుంది. అందంగా తయారవడం ఇష్టం ఉండదు. కుట్లు, అల్లికలు అంటే పారిపోతుంది. పైగా బాగా ఆవేశం. మొహం మీద కొట్టినట్టు మాట్లాడటం ... ఈ కుటుంబాన్ని నేనే పోషించేయాలి అనే బాధ్యత భుజాన వేసేసుకుంటుంది. ఆ బాధ్యత నిర్వర్తిస్తుంది కూడా.

మూడోది బెత్. ఈ పిల్ల సుగుణాల రాశి. ఎప్పుడూ ఒక్క వంకర మాట మాట్లాడదు. ప్రతి విషయం లో పాజిటివ్ చూస్తుంది. సిగ్గరి. పియానో అద్భుతంగా వాయిస్తుంది. అక్కాచెల్లెళ్ల లో జో, బెత్ ఒక జట్టు.

ఆఖరుది ఏమి. ఈ పిల్ల ఓ కామిక్ క్యారెక్టర్ సగం నవల వరకూ. ఒక పదం బదులు ఇంకో పదం వాడుతూ ఉంటుంది. స్పెల్లింగులు సరిగ్గా రావు. పెయింటింగ్ బాగా చేస్తుంది. కానీ అసలు తనకి ఆ టాలెంట్ ఉందా లేదా అని ఎప్పుడూ డౌట్ చేసుకుంటూనే ఉంటుంది.  హై సొసైటీ లో మెలగాలని ... టేస్ట్ ఉన్న లైఫ్ గడపాలని కోరుకుంటుంది. మెగ్ కి క్లోజ్ ఏమి.

ఇంట్లో క్రిస్మస్ కి నాటకాలు వేస్తూ ఉంటారు నలుగురు. ఇదంతా జో చూసుకుంటూ ఉంటుంది. డబ్బు లేదు .. సమస్యలు ఉన్నాయి .. అక్కా చెల్లెళ్ళ మధ్య గొడవలు ఉన్నాయి ... కానీ వీటన్నిటిని ఎదుర్కోడానికి అమ్మ చెప్పే పాఠాలు కూడా ఉన్నాయి. క్రిస్మస్ నాడు వీరి కంటే హీనంగా బతుకుతున్న ఓ జర్మన్ కుటుంబం తో పండగ విందు ని షేర్ చేసుకుంటారు. వీరికి బ్రెడ్, పాలు, పళ్ళు మిగులుతాయి పాపం. అయినా ఇవ్వడం లో ఉండే ఆనందాన్ని అనుభవిస్తారు.

వీరి పక్క ఇల్లు ఓ సంపన్నుల బంగ్లా. ఆ ఇంట్లో ఓ తాతగారు .. మనవడు (లారీ .. Laurie) ఉంటారు. మనవడు ఆ పిల్లల వయసు. వీరి మంచి తనం తో ఆ కుటుంబానికి వీరు ఆత్మీయులవుతారు. ఆ పిల్లవాడికి Mrs. March ఇంకో తల్లి అవుతుంది. తల్లితండ్రి లేని పిల్లవాడికి ఎదిగే వయసు లో ప్రేమ ఎంత అవసరమో చాలా అందంగా చెప్తుంది రచయిత్రి.

మెగ్ ఓ సారి .. వారి కంటే సంపన్నులైన కజిన్స్ ఇంటికి వెళ్లొచ్చి వాళ్ళ లాంటి బట్టలు తనకి లేవే అని బాధపడుతూ ఉంటుంది.  తన దగ్గర ఒకటే మంచి డ్రెస్ ఉంటుంది ... మూడు రోజుల పార్టీలకి అదే వేస్కుంటుండటం చూసి ఆమె కజిన్స్ 'మేము నిన్ను తయారు చేస్తాం' అని ఆమె కి వాళ్ళ బట్టలిచ్చి, మేకప్పేసి తయారు చేస్తారు.  అద్దం లో చూసుకొని తను ఇంత అందంగా ఉంటానా అని మురిసిపోతుంది మెగ్. ముందు రెండు రోజులు తనని అంత గా పట్టించుకోని అబ్బాయిలు ఈ రోజు తన తో పోటీ పడి మరీ డాన్స్ చేయటం చూసి ఆశ్చర్యపోతుంది.

పక్కింటి డబ్బున్న 'లారీ' ని బానే బుట్టలో వేస్కున్నారే అనే కామెంట్లు వింటుంది. బోల్డు ఆలోచనల తో ఇంటికి వస్తే ఆమె తల్లి గమనించి కొన్ని మాటలు చెప్తుంది.

"ఒక మంచి అబ్బాయి చేత ప్రేమించబడటం, అతన్ని పెళ్లి చేసుకొని ఓ ఇంటిదానివవడం.. అతని తో జీవితాన్ని పంచుకోవడం .. ఇవన్నీ అందమైన అనుభూతులు. వీటి గురించి నీ వయసు లో కలలు కనటం కూడా చాలా సహజం. నేను కోరుకొనేది కూడా ఇదే. కానీ నేను నీకు డబ్బున్నవాడు రావాలని కోరుకోను. డబ్బు అవసరమైనది, అపురూపమైనది. సరిగ్గా వాడితే ఉన్నతమైనది. కానీ అదే మీ ధ్యేయం కాకూడదు. ఆత్మాభిమానం, మనశ్శాంతి లేకుండా సింహాసనం మీద కూర్చున్న మహారాణులయ్యేకన్నా నా కూతుళ్లు పేదింట్లో అయినా సంతోషం గా, ప్రేమ ని పొందుతూ, తృప్తిగా ఉండటమే నాకు కావాలి.."

"మరి డబ్బుల్లేని ఆడపిల్లలు యేవో ట్రిక్స్ చేసి అబ్బాయిలని పడేయకపోతే గానీ పెళ్లిళ్లు కావట కదా" అని మెగ్ అంటే "ఏం ఫర్వాలేదు ... వృద్ధ కన్యలు గా మిగిలిపోదాం" అంటుంది కుండ బద్దలుకొట్టినట్టు జో.

తల్లి ఓ మంచి మాట చెప్తుంది. "నిన్ను నిజాయితీ గా ప్రేమించేవాడిని నీ పేదరికం ఆపలేదు. ఇలాంటి విషయాలని కాలానికే వదిలేయాలి. మీరు ఇంకో ఇంటివారయ్యే వరకూ ఈ ఇంటిని ఆనందంగా ఉంచండి. అప్పుడు మీకు అవకాశం వచ్చినప్పుడు ఈ అనుభవం మీ ఇంటిని స్వర్గం చేస్కోవడం లో ఉపయోగపడుతుంది. లేకపోతే ఇక్కడే తృప్తిగా ఉండండి. మా కూతుళ్లు మాకు ఎప్పుడూ గర్వం, సాంత్వన కలగచేస్తారనే నమ్మకం నాకు, మీ నాన్నగారికి ఉంది ... మీకు పెళ్ళైనా, కాకపోయినా".

ఈ మాటలు ప్రతి ఆడపిల్లా వినాలి. ఆడపిల్లల్ని కన్న తల్లిదండ్రులు అనాలి.

ఇంకో ముఖ్య విషయమేంటంటే ఈ సంభాషణ వీరి ముగ్గురి మధ్యే ఉంటుంది. ఇంకా టీన్స్ లో కి రాని ఆఖరి పిల్లలు లేని సమయం లోనే జరుగుతుంది. వారికి ఇంకా ఇది చెప్పే సమయం కాదు కాబట్టి.

ఈ తల్లి పాత్ర చాలా మంచి పాత్ర. జో కి ఆవేశం తగ్గించుకోమని, అర్ధం చేసుకొనే తత్వం, సహనం పెంచుకోమని చెప్తుంది. కానీ జో తన దగ్గరకి వచ్చి మాట్లాడే వరకూ ఏమి అనదు ఆవిడ. అలాగే వేరే అమ్మాయిల్లా ఉండు అని ఎప్పుడూ ఫోర్స్ చెయ్యదు. ఇది నాకు చాలా నచ్చిన విషయం. ఆమె వ్యక్తిత్వాన్ని చంపేయకుండా ప్రవర్తనలో మాత్రమే మార్పులు సూచిస్తుంది.

నలుగురు అక్కాచెల్లెళ్లు ఎన్నో భరిస్తారు. తండ్రి యుద్ధం లో సీరియస్ గా గాయపడతాడు. ఇంత సపోర్ట్ గా ఉండే తల్లి ఆయన దగ్గరకి వెళ్లిపోవాల్సి వస్తుంది. ఆమె ఇచ్చిన డిసిప్లిన్, విలువలు  ఇప్పుడు పరీక్షకి వస్తాయి. కొన్ని బాధ్యతలు విస్మరించబడతాయి. వీరి అండ లో ఉన్న ఆ జర్మన్ కుటుంబం లో ఓ చిన్నారి కి ఓ అంటు వ్యాధి సోకి చనిపోతాడు. వాడినే చూసుకుంటున్న బెత్ కి కూడా అది సోకుతుంది. మెగ్, జో కి ఆ జ్వరం చిన్నప్పుడు వచ్చింది కాబట్టి వారికి ఫర్వాలేదు కానీ ఏమి ని వాళ్ళ చుట్టాలావిడ ఇంటికి పంపిస్తారు.  ఆవిడ డబ్బున్నది. వీళ్ళ కుటుంబమంటే చిన్న చూపు.

ఈ పరిస్థితుల్లో మెగ్ తల్లి తరువాత తల్లి అవుతుంది ఆ ఇంటికి. జో బెత్ ని కంటికి రెప్ప లాగా సాకుతుంది. ఏమి ఇంటికి దూరమయి బాధ లో ఉంటుంది కానీ ప్రతికూలమైన వాతావరణం లో కూడా సహనం గా ఎలా ఉండాలో నేర్చుకుంటుంది.

ఇంత కష్టానికి ప్రతిఫలం లభిస్తుంది. బెత్ చావు అంచు దాకా వెళ్లి బతికి వస్తుంది. తండ్రి తో తల్లి తిరిగి వస్తుంది. మెగ్ అంతగా డబ్బు లేని కానీ ఓ మంచి వ్యక్తిత్వం ఉండి తనని మనసారా ప్రేమించిన మిస్టర్ బ్రూక్ ని పెళ్లి చేసుకుంటుంది. దీనితో మొదటి భాగం పూర్తవుతుంది.

ఇంత వరకూ రాసి వదిలేసారట లూయీజా. అచ్ఛయ్యీ అవ్వగానే సక్సెస్ అయిపోయిందట ఈ నవల. ఈ పాత్రల జీవితం లో నెక్స్ట్ ఏం జరిగింది అని అందరూ తెలుసుకోవాలనుకోవడం తో మూడే నెలల్లో రెండో భాగం రాసెయ్యాల్సి వచ్చిందట రచయిత్రికి.

రెండో భాగం లో మెగ్ కి ట్విన్స్ పుడతారు.  కొత్త గా తల్లి అయిన మెగ్ పూర్తిగా భర్త ని నెగ్లెక్ట్ చెయ్యడం మొదలుపెడుతుంది. అతను కూడా పిల్లల్ని పెంచడం లో తన పాత్ర ఏంటో తెలియక సతమతమవుతూ ఉంటాడు. ఇద్దరి మధ్యా దూరం పెరుగుతూ ఉంటుంది. అప్పుడు కూడా తల్లి మెగ్  కి చెప్పే మాటలు చాలా బాగుంటాయి.

జో రచయిత్రి అవ్వాలి, డబ్బులు సంపాదించెయ్యాలి అని సెన్సేషనల్ నవలలు రాయడం మొదలుపెడుతుంది కలం పేరుతో. వాటిలో ఓ విలువ, ఓ నిజాయితీ ఉండవు. కానీ డబ్బులు బాగా వస్తూ ఉంటాయి. అప్పుడు ఆమె మనసు ఎలా, ఎందుకు మారింది? చిన్నప్పటి నుంచి ఆమె ని ఇష్టపడే లారీ ఆమెకి ప్రపోజ్ చేసినప్పుడు ఆమె ఎలా రెస్పాండ్ అయింది? ఏమి కి ప్యారిస్ వెళ్లే అవకాశం ఎలా కలిగింది .. ఆమె అక్కడ ఏం తెలుసుకుంది .... ఆమె చివరికి ఎవర్ని పెళ్లాడింది (ఇది మనం ఊహించం).. బెత్ జబ్బు పూర్తిగా నయమయ్యిందా? ఆమె బ్రతికిందా? జో కి ఎవరైనా దొరికారా లేక ఆమె అన్నట్టు వృద్ధ కన్య లాగా మిగిలిపోయిందా... ఇవన్నీ రెండో భాగం లో ఉంటాయి.

అమెరికన్లకి ఈ పుస్తకం చాలా ఇష్టం .. వాళ్ళ సినిమాల్లో, సీరియల్స్ లో దీని ప్రస్తావన కనిపిస్తూ ఉంటుంది. ఈ నవల ని ఏడెనిమిది సార్లు సినిమాలు గా తీసుకున్నారు వాళ్ళు. సైలెంట్ ఫిలిం దగ్గర నుంచి మొన్న మొన్నటి దాకా. 2019 లో మరో సారి ఓ మహిళా డైరెక్టర్ (గ్రెటా గెర్విగ్ - Greta Gerwig) ఈ నవల ని సినిమా తీసారు ... కొన్ని మార్పుల తో. ఆస్కర్ బెస్ట్ పిక్చర్ నామినేషన్స్ లో ఈ సినిమా స్థానం సంపాదించుకుంది (ఇంకో ఐదు కేటగిరీ ల తో సహా).

ఈ నవల చాలా వరకూ రచయిత్రి ఆత్మకథే అట. తనకి కూడా ముగ్గురు అక్కాచెల్లెళ్లు. ఇంట్లో ఆర్ధిక ఇబ్బందులు. తన రచనలతోనే ఇల్లు గడిచేది. ఈ నవల్లో జో లాగా ఇంటి పై కప్పు లో ఉన్న ఇరుకైన గది లో రాసేవారట ఆవిడ. నవల రాసిన ఇల్లు, నవల్లో రాసిన ఇల్లు ఒకటే.

ఆ ఇల్లు ఇప్పటికీ ఉందండోయ్!

By User:victorgrigas - Own work, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=27754775

https://en.wikipedia.org/wiki/Orchard_House

Concord, Massachusetts లో. ఆవిడ జ్ఞాపకార్ధం ఇంటిని అలాగే ఉంచారు. నేను అమెరికా కి వెళ్ళినప్పుడు ఇక్కడికి తప్పకుండా వెళ్తాను. మీరు వెళ్తే పిక్చర్స్ తీసి ఇన్స్టాగ్రామ్ లో కానీ ఫేస్ బుక్ లో #sowmyavadam అని టాగ్ చేస్తారు కదూ.

అందరికీ మహిళా దినోత్సవ శుభాకాంక్షలు!