హ్యాపీ బుక్ లవర్స్ డే!

దేవుడు నాకు ఒకటి కాదు, రెండు సాధనాలు ఇచ్చాడు భావ వ్యక్తీకరణ కి. రచనా, సంగీతం. కథా, పాటా.

ఉదయిని వారి పోటీ ప్రకటన చూడగానే నాకు కథా శిల్పం తో ఏదైనా కొత్త గా ప్రయత్నించాలి అనిపించింది. పాట స్ట్రక్చర్ అనుసరిస్తూ కథ రాస్తే ఎలా ఉంటుందనే ఆలోచన తో రాసినదే ‘ప్రియమైన ఆవార్ గీ’.

రాస్తుండగా కథ కి, పాట కి అంత తేడా కనిపించలేదు నాకు. పాట కూడా కథలు చెప్పే సాధనమే. ఓ భావన ని ఎవోక్ చేసి కొన్ని నిముషాల పాటు అదే భావనలో ఉంచడమే పాట చేస్తుంది. కథ కూడా అంతే కదా. పాట కైతే సాకీ అంటాం… కథ కి ఉపోద్ఘాతం అంటాం. అక్కడ పంక్తులు, పేరాలు… ఇక్కడ పల్లవి, చరణాలు. ఓ దానికి ముగింపు ఇంకోదానికి ముక్తాయింపు.

పాటకో ప్రేమ లేఖ రాయాలనే ఆలోచన కూడా ఎప్పటి నుంచో ఉండేది. మనందరికీ అలాంటి కొన్ని పాటలు ఉండే ఉంటాయి కదా.

ఉర్దూ భాష లో బాధ కూడా అందంగా కనిపిస్తుంది. చరణాల ని తెలుగు లో రాసినప్పుడు నెర్వస్ ఫీల్ అయ్యాను. నిజానికి కొన్ని కథల్లో పరభాషా పదాలు/పంక్తులు తర్జుమా చెయ్యకుండా అలాగే వదిలేస్తారు… నాకెందుకో తెలుగు లో ఆ భావాల్ని అందుకొనే ప్రయత్నం చెయ్యాలి అనిపించింది.
కథ రాసినన్ని రోజులూ పాట వింటూనే ఉన్నాను నేను. కథ లో రాసినట్టుగానే ఇంతకు ముందు తెలియని కొన్ని చరణాలు పరిచయమయ్యాయి. అదో గొప్ప భావన. చాలా బాగా కుదిరిన కూర - అయిపోయింది అని బాధ పడుతుంటే - అమ్మ కప్పు లో పక్క కి తీసిన కూర ని కొసరు వేసినట్టు అనిపించింది.

ఈ కథా వస్తువు విషయానికొస్తే - ఇప్పుడు సమాజం లో చాలా సామాన్యమవుతున్న ఓ పోకడ .. సింగిల్ విమెన్ …గురించి రాసాను. అవివాహిత గా ఉండాలనే ఆ అమ్మాయి నిర్ణయానికి ఆమె జీవితం, ఆమె దానికి స్పందించిన తీరు ఎలా కారణమయ్యాయి అని చెప్పడానికి ప్రయత్నించాను. సైకాలజీ లో ‘father wound’ అనే థియరీ/కాన్సెప్ట్ ఉంది. దాని గురించి రాసే అవకాశం కలిగింది ఈ కథలో. అలాగే man or bear అనే సోషల్ మీడియా డిబేట్ గురించి కూడా ప్రస్తావించాను.
నేను పది కథల లోపే రాసాను ఇప్పటి వరకూ. ఏం రాయాలో ముందే తెలిస్తేనే రాస్తాను. ఒక కాన్సెప్ట్ గురించి చెప్పాలి అనిపిస్తేనే కథ రాస్తాను. నా లో చాలా పదునైన విమర్శకురాలు ఉంది. ఆమె చేసే వాదనలు చాలా కోణాల నుంచి ఉంటూ ఉంటాయి. ఆమె ని దాటి ఆ కథ బైటికి రావడమే చాలా గొప్ప. కథ ని ఎవరైనా నెగిటివ్ గా కామెంట్ చేస్తే నేను నవ్వుకుంటాను. అవన్నీ ఆమె చెప్పినవే. అందుకే కేవలం పాజిటివ్ కామెంట్స్ ఏ పట్టించుకుంటాను! ఆమె చెప్పనివి అవే కదా.
నా కన్నా ముందు ఎవరైనా ఇదే సబ్జెక్టు రాసేసారేమో అని ఒకప్పుడు సంకోచించే దాన్ని. అప్పుడు ఓ కొటేషన్ చదివాను. “I think new writers are too worried that is has all been said before. Sure it has, but not by you” అని.

ఈ రోజు బుక్ లవర్స్ డే. పుస్తక ప్రేమికురాలి గా ఇన్నాళ్ళూ ఉన్న నాకు నా కథ తో ఓ పుస్తకం రావడం ఈ రోజు ని మరింత ప్రత్యేకం చేసింది. 

ఈ పోటీ నిర్వహించినందుకు, గెలిచిన కథల తో పుస్తకాన్ని అచ్చువేసినందుకు ఉదయిని కి ధన్యవాదాలు. హ్యాపీ బుక్ లవర్స్ డే!