నా 'పాఠ్య'పుస్తకప్రేమ

ఈ మధ్య ఇంగ్లీష్ బ్లాగు లో రెండు భాగాలు గా రాసిన ఓ టాపిక్ ఇక్కడ కూడా పంచుకుందామని ఈ పోస్టు రాస్తున్నాను. 

మీరు ఇంగ్లీష్ లో చదవాలనుకుంటే ఇదిగోండి లింకులు ... 

https://sowmyaticlife.blogspot.com/2024/10/the-textbooklover-part-1.html

https://sowmyaticlife.blogspot.com/2024/10/the-textbooklover-part-2.html

నేనేదో నా మానాన నేనున్నా. సండే హిందూ పేపర్ గురువారం రోజు తాపీగా చదువుతున్నా. అందులో శ్రీ కేకీ దారువాలా అనే రచయిత కి నివాళి అర్పిస్తూ ఓ ఆర్టికల్ రాశారు. ఈయన పేరు ఎక్కడో విన్నాను అనిపించింది. కానీ వెంటనే గుర్తు రాలేదు. అలా అని వదిలెయ్యబుద్ది కాలేదు. అదిగో అక్కడ మొదలైంది ఈ యవ్వారమంతా. 

మనం జ్ఞాపకాలు నీట్ గా సద్ది ఉన్న అలమార లాగా ఉండవు. కేబుల్ బాక్స్ లో చిక్కు పడిపోయిన వైర్లలాగా ఉంటాయి ఏంటో. ఒకటి లాగితే రాదు, ఇంకోటి వస్తుంది. ఆ వచ్చిందానికీ దీనికీ సంబంధం ఉండదు. ఒక్కోసారి ఒకటి లాగితే చిక్కుపడిపోయిన వైర్లన్నీ దానితోనే వచ్చేస్తాయి. అలా అని వదిలేస్తే ఆ బైటికొచ్చిన జ్ఞాపకం ఏ పంటిలో ఇరుక్కుందో తెలీని ఆహార పదార్ధం లాగా ఇబ్బంది పెడుతూనే ఉంటుంది .. ఓ ఛాలెంజ్ గా వెక్కిరిస్తుంటుంది. ఓపికగా ఒకే వైర్ ని గుర్తు పట్టి, దాని వెంట పడి, గుర్తించి పైకి లాగేసరికి ఇదిగో... ఇలా ఒకటికి మూడు బ్లాగులవుతాయన్నమాట! 😁

కేకీ దారువాలా గారి జ్ఞాపకము తాలూకు వైరు నన్ను ఎక్కడికెక్కడికో తీసుకెళ్లింది. ఈ అందమైన 'వైర్ ట్రిప్' ని అందరితో షేర్ చేసుకుందామని నా తాపత్రయం! 

ఆ నివాళి ఆర్టికల్ సరిగ్గా చదివితే ఆయనెవరో గుర్తొచ్చేసేది గా అని మీకు ఈ పాటికి అనిపించచ్చు. జీవితం అంత సులభమైతే ఎంత బాగుండు! ఆ ఆర్టికల్ లో వారు రాసినదేదీ నేను చదివినది కాదు. కవి గా, నవలా రచయిత గా, ఇంకొన్ని కోణాల్లో ఆయన్ని పొగిడారు అందులో. నేను ఆ రెండూ తక్కువ చదువుతాను. మరి ఆయన పేరు ఎందుకు గుర్తుండిపోయింది నాకు? 

గూగుల్ సెర్చ్ లో ఏమీ తేలలేదు. అన్నీ దొరికే అమెజాన్ లో నే నా ప్రశ్న కు సమాధానం దొరికింది! ఆయన రాసిన ఓ కథా సంపుటి దొరికింది. పుస్తకాల కి రీడింగ్ శాంపిల్ ఉండటం ఎంత ఉపయోగపడిందో నాకు ఇక్కడ! ఆయన కథా సంపుటి లో నేను చదివిన కథ కనిపించింది. ""How the Quit India movement came to Alipur". ( క్విట్ ఇండియా ఉద్యమం అలీపూర్ కి వచ్చిన వైనం) 

టైటిల్ చూస్తే సీరియస్ కథ లాగ ఉంటుంది కానీ నిజానికి ఇదో తమాషా కథ! అలీపూర్ లో బ్రిటిష్ అధికారి కి, అక్కడి లోకల్ లీడర్లకీ మంచి సంబంధాలుంటాయి నిజానికి. అతను కథా ప్రారంభం లో ఒకింత ఆందోళన లో ఉంటాడు. లోకల్ లీడర్లు ఆయన్ని కలవడానికి వస్తున్నారు మరి. అతనికి తెలుసు ఇది చాలా సున్నితంగా డీల్ చెయ్యాల్సిన విషయం అని. తనకి తన ఎస్టేట్ లో పొద్దున్నే గుర్రపు స్వారీ మీద వెళ్ళటం అలవాటు. ఆ ఉదయం కూడా అలాగే వెళ్తాడు. ఈ లోపు లీడర్లు అతని బంగ్లా కి వస్తే పని వాడు కూర్చోపెడతాడు. వాళ్ళకి టీ, బిస్కెట్లు తెచ్చి పెడతాడు. ఇక్కడే తమాషా! పని వాడు తెలీక పొరపాటున కుక్క బిస్కెట్లు సెర్వ్ చేసేస్తాడు. ఇది తెలీని కొంత మంది తినేస్తారు కూడా. సరిగా అదే సమయానికి అధికారి తన స్వారీ  ముగించుకొని వస్తాడు. చూస్తే తన అతిధులు, లోకల్ లీడర్లు కుక్క బిస్కట్లు తింటూ ఉంటారు! ఎలాగో గుర్తులేదు కానీ ఈ విషయం అందరికీ తెలిసిపోతుంది. అంతే .... దీన్ని పరాభవంగా భావించి లీడర్లు క్విట్ ఇండియా నినాదాలు చేస్కుంటూ వెళ్ళిపోతారు. అలా క్విట్ ఇండియా ఉద్యమం అలీపూర్ కి వ్యాపిస్తుంది! 

ఈ కథ నేను చదివింది ఓ పాఠ్య పుస్తకం లో. నాది కాదు. మా అక్కడి. ఉస్మానియా యూనివర్సిటీ వాళ్ళు పిజి లెవెల్లోనో, డిగ్రీ లెవెల్లోనో ఇండియన్ ఇంగ్లీష్ రైటర్స్ యొక్క కథలని ఓ సంపుటి గా సిలబస్ లో ఇచ్చారు. ఇక్కడే నా జ్ఞాపకాల వైర్లు కలిసిపోయాయి. ఈ కథ గుర్తు రావడం తో మిగిలిన ఇంకొన్ని కథలు గుర్తొచ్చేసాయి. వాటి తో పాటు, ఇందాక చెప్పినట్టు తగుదునమ్మా అంటూ సంబంధం లేని ఇంకో వైరు నా చేతికి అల్లుకు పోయింది ... రెండు పుస్తకాల జ్ఞాపకాలు నా మెదడులో గజిబిజీ గందరగోళం చేసేశాయి. సరిగ్గా ఇంగ్లీష్ బ్లాగు రాస్తున్నప్పుడే అవి రెండూ విడిపోయాయి. 

ఇంతకీ నాకు గుర్తొచ్చినవి రెండు పుస్తకాలు. 

1. భారతీయ ఆంగ్ల రచయితల కథల సంపుటి 

2. భారతీయ రచయితల కథల ఆంగ్లానువాదాల సంపుటి 

చెప్పాగా ఒకేలాంటి వైర్లు ... కానీ వేరు వేరు. 

భారతీయ ఆంగ్ల సాహిత్యం ఓ ప్రత్యేక శాఖ లిటరేచర్ లో. భారతీయులై ఉంది డైరెక్ట్ గా ఆంగ్లం లో రాసేవారన్నమాట. అందులో కేకీ దారువాలా గారొకరు. ఆ సంపుటి లో నాకు గుర్తొచ్చిన మిగిలిన కథలు 

1. అనితా దేశాయి రాసిన "ది అకెంపనిస్ట్" - హిందూస్థానీ సంగీత నేపథ్యం లో సాగుతుందీ కథ. ఓ ప్రసిద్ధ సంగీత విద్వాంసుడి ట్రూప్ లో ఓ చిన్న పాత్ర వహిస్తున్న ఓ వ్యక్తి తన ఉనికి ని ప్రశ్నించుకుంటాడు కానీ చివరికి ఎంత చిన్న పనైనా ఆ విద్వాంసుడి తో ఉండటమే తన జన్మకి సార్ధకం అనుకుంటాడు. 

2. ముల్క్ రాజ్ ఆనంద్ "ది లాస్ట్ చైల్డ్" - ఓ మేళా లో తప్పిపోయిన పిల్లవాడి చిన్నపాటి అడ్వెంచర్ కథ. వాడికి చివరికి తల్లిదండ్రులు కనిపిస్తారనుకోండి. 

3. ఖ్వాజా అహ్మద్ అబ్బాస్ "ది స్పారోస్" - ఉత్తరభారత దేశం లో ని ఓ పల్లె లో ఓ చిన్న రైతు కథ. భార్యని, పిల్లల్ని, ఎద్దుల్ని చావబాది అందర్నీ దూరం చేసుకొని చివరికి ఒంటరిగా మిగులుతాడు. ఆఖరి దశ లో తన గుడిసె చూరు మీద గూడు కట్టుకున్న పక్షి పిల్లల్ని సాకి తన పిల్లల పేర్ల తో వారిని పిలుచుకుంటూ ఉంటాడు. ఓ రోజు వాన కి చూరు కారుతుంటే రాత్రంతా పైకప్పు ని బాగుచేసి జ్వరం తెచ్చుకుంటాడు... ఆ పక్షులనే తలుచుకుంటూ కన్నుమూస్తాడు. అతను పోయే సరికి ఆ పక్షులే అతనితో ఉంటాయి. 

ఈ రచయిత సినిమాలు కూడా తీశారు. అమితాబ్ బచ్చన్ గారి మొదటి సినిమా అయినా "సాత్ హిందూస్థానీ" తీసింది ఖ్వాజా అహ్మద్ అబ్బాస్ గారే! ఆ సినిమా తప్పకుండా చూడండి.. ఆ కథా వస్తువు ఇప్పటి దాకా ఎవరూ మళ్ళీ టచ్ కూడా చెయ్యలేదు. 

నాలుగో కథ ఇంతకు ముందు చెప్పిన కేకీ దారువాలా గారిది. తమాషా ఏంటంటే ఈయన రాసిన నవల ఆధారం గానే అభిషేక్ బచ్చన్ మొదటి సినిమా 'refugee' తీసారట! రెండు తరాల నటులను పరిచయం చేసిన సాహిత్య, సినీ దిగ్గజాలు ఒకే పుస్తకం లో ఉన్నారు చూడండి! కాక కనీసం రెండు మూడు కథలున్నాయండి .. అవి ఎంతకీ గుర్తు రావట్లేదు! ఈ పాఠ్య పుస్తకాల తో వచ్చిన చిక్కేంటంటే సిలబస్ ఎప్పటికప్పుడు మారిపోతూ ఉంటుంది. నా తో చాన్నాళ్లు ఉన్న ఆ పుస్తకాలు నేనేమో జీవిత చక్రం లో పడి ఎక్కడో ఎడబాసాను! My loss! 

ఇక రెండో సంపుటి - భారతీయ కథల ఆంగ్ల అనువాదాలు ... ఇది కూడా భలే సంపుటి! ఇందులో నాకు గుర్తొచ్చిన కథలు - 

1. అమృత ప్రీతం రాసిన "ది స్టెంచ్ ఆఫ్ కిరోసిన్" (కిరోసిన్ కంపు) - గ్రామీణ నేపథ్యం. మొదటి భార్య ని పిల్లలు కలగలేదని సాధిస్తే కిరోసిన్ పోసుకుని ఆత్మహత్య చేసుకుంటుంది. రెండో పెళ్లి చేస్తే ఆ అమ్మాయి పండంటి బిడ్డని కాని తండ్రికి ఇస్తుంది. వాడు ఆ బిడ్డని చేతిలో కి తీస్కొని "కిరోసిన్ కంపు కిరోసిన్ కంపు" అని అక్కడే వదిలేసి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిపోతాడు! 

2. టాగోర్ "ది హోమ్ కమింగ్" - కౌమార దశ లో ఉన్న తండ్రి లేని పిల్లవాడ్ని పల్లె నుంచి పట్నానికి మావయ్య ఇంటికి తీసుకెళ్తే అక్కడ ఇమడలేక పోతాడు. ఇల్లు వదిలి పారిపోతాడు. తల్లిని, తమ్ముడ్ని, పల్లె లో స్నేహాలని తలుచుకుంటూ ఓ రోజు వానలో తడుస్తూ చనిపోతాడు. చాలా బాధ కలిగించే కథ ఇది! 

3. చాగంటి సోమయాజులు "ది వయోలిన్" - (చాసో కథ నేను ఇంగ్లిష్ లో చదవడం ఐరనీ కదా! తెలుగు లో ఇంకా చాలా చదవాలండీ నేను!)  ఇది పూర్తి ట్రాజెడీ కాదు కానీ ఓ దిగువ మధ్య తరగతి కుటుంబ నేపథ్యం లో వయోలిన్ వాయించే ఒకావిడ కథ. ఆవిడకి జబ్బు చేసి చేతిలో డబ్బు లేకపోతే ఆ వయోలిన్ అక్కరకొస్తుంది. ఆవిడ కోలుకున్నాక వాళ్ళాయన చెప్తాడు... నన్ను క్షమించు, వయోలిన్ అమ్మేసాను, ఇదిగో నీకు చీర, పూలూ తెచ్చాను అని. ఆ వయోలిన్ నా తల్లి లాంటిది. చూడండి... వెళ్తూ వెళ్తూ కూడా నాకు చీర పెట్టి వెళ్ళింది అని భర్త ని ఓదారుస్తుంది ఆ భార్య. 

ఈ సంపుటి లో కూడా ఇంకొన్ని కథలుండాలి.  ఈ పుస్తకం కూడా నేను ఎడబాసాను. 

ఈ రెండిట్లో ఎందులోదో తెలీదు కానీ ఇంకో కథ గుర్తొచ్చిందండి. సిటీ లో ఓ చిన్న కుటుంబం. ఇద్దరు పిల్లలు, కొత్తగా ఇంకోడు పుట్టుకొస్తాడు. ఆర్ధిక సమస్యలు భరించలేక భార్యాభర్తలు కుటుంబమందరం విషం తాగి చనిపోదాం అనుకుంటారు. అతను విషం తేవడానికి బైటికి వెళ్లొచ్చేసరికి భార్య చంటి పిల్లవాడికి పాలిస్తూ పడుకుండిపోతుంది. మిగిలిన ఇద్దరు పిల్లలూ మంచి నిద్ర లో ఉంటారు. భర్త మీద కి వెళ్తాడు చల్లగాలికి. ఎప్పుడూ అతను చూసే ఎండిన చెట్టు కి ఆ రాత్రి చిన్న మొలకలు కనిపిస్తాయి. అవి చూడగానే అతనికి కూడా బ్రతుకంటే ఆశ కలుగుతుంది. ఆత్మహత్య ఆలోచన మానుకుంటాడు. ఇది మీరెవరైనా చదివి ఉంటే నాకు చెప్తారు కదూ! మీకు బోల్డు పుణ్యం గ్యారంటీ! 

పాఠ్య పుస్తకాల పట్ల నా ప్రేమ, అనుబంధం ఇప్పటిది కాదు. దీని గురించి ఇది వరకూ కూడా రాసాను. 

https://sowmyavadam.blogspot.com/2018/12/blog-post_28.html

https://sowmyavadam.blogspot.com/2023/01/blog-post_24.html

ఎవరింటికైనా వెళ్తే వాళ్ళ పిల్లల్ని టెక్స్ట్ బుక్స్ చూపించమంది అడుగుతుంటాను. నా ఎం ఏ పాఠ్య పుస్తకాలు నేను దాచుకుంటే మా ఇంట్లో వాళ్ళు అమ్మేశారు. నాకు మళ్ళీ కొనిచ్చారు కానీ అప్పటికి సిలబస్ మారిపోయింది! ఇప్పటికీ నేను వాళ్ళమీద ఆ కసి పెట్టుకున్నాను ఫాక్షన్ వాళ్ళలాగా. 

ఇప్పటికీ టెక్స్ట్ బుక్స్ లాగా బొమ్మలూ, కొత్త పదాల అర్ధాలు తెలిపే ఫుట్ నోట్స్ అన్ని పుస్తకాలకీ ఉంటే ఎంత బాగుండు అనిపిస్తుంది!